Ignited door Nathalie Janssens de Bisthoven (reto 2004)

Ik beken. Vandaag, 10 jaar na datum, ben ik voor het grootste deel vergeten wat er in de Odyssee van Homeros staat, heb ik van wiskunde nog steeds geen kaas gegeten en zou ik de kathedraal van Chartres en Reims niet meer van elkaar kunnen onderscheiden.
En nu ik toch bezig ben, vandaag, 1 jaar na datum beken ik dat ik als leerkracht lang niet altijd het juiste antwoord kende - laat staan - gaf.

Zo. Dat is eruit.

Maar vandaag, 10 jaar na datum weet ik nog wel dat oorlog al eeuwenlang en om fundamenteel dezelfde redenen gevoerd wordt. En dat zou ik niet geweten hebben mocht Jan Vandenbulcke niet de tijd hebben genomen om de parallel te trekken tussen Homeros’ eeuwenoude werk, en de oorlog in Irak die toen brandend actueel was.
Vandaag, 10 jaar na datum houd ik aan de wiskundelessen van Ronny Scherrens misschien niet bijster veel wiskunde over, maar ik heb er wel geleerd dat niets onmogelijk is, als je er maar voor werkt. Zelfs wiskunde niet. Net zoals ik een kathedraal nooit meer op dezelfde manier binnenwandel, wetende dat er mensen bestaan die 2 onafgebroken uren kunnen vertellen over een zuil of een kapiteel. God is in the details.

En zo zou ik eindeloos kunnen doorgaan, want voor elke leerkracht waarvan ik hier les gekregen heb, is er wel iets dat is blijven hangen. En dat is lang niet altijd – of uitsluitend – de leerstof die onderwezen werd.

Onderwijs is wat overblijft nadat we vergeten zijn wat we geleerd hebben op school, besef ik terwijl mijn middelbare schoolkennis langzamerhand begint te verbleken, en plaats maakt voor alles wat tussen de lijntjes en buiten de grenzen van leerplannen door onderwezen werd.

Ik heb het voorrecht gehad op een school te zitten waar leerkrachten de vrijheid krijgen om vanuit hun passie en hun expertise les te geven. Om binnen de perken buiten de lijntjes te kleuren.
Vandaag, 10 jaar na datum, besef ik meer dan ooit in welke mate net dit me gemaakt heeft tot wie ik ben.

Ik heb ook het voorrecht gehad om achter de schermen te kunnen kijken, en te beseffen hoe moeilijk het kan zijn en hoeveel verantwoordelijkheid het vraagt om met die vrijheid om te gaan. Ook dat heeft me gemaakt tot wie ik vandaag ben: iemand die op een heel bescheiden manier tracht meer leerkrachten vanuit die authenticiteit te kunnen laten lesgeven.

Ignited

Ignited, heet het project dat ik daarvoor heb opgezet: Igniting Education. Want een school en een onderwijssysteem worden nooit beter dan de kwaliteit van de leerkrachten die ze tewerkstellen. Die kwaliteit heeft in de eerste plaats te maken met welzijn, en dat is dan weer rechtsreeks verbonden met een gevoel van eigenaarschap: vanuit eigen expertise, creativiteit en passie invulling te kunnen geven aan leerstof.

Leerkrachten zijn de leiders van onze jongeren. Hun beroep kan amper overschat worden. En toch geven onder meer de dramatisch hoge burn-out cijfers aan dat wij als maatschappij falen hen hierin te erkennen en te ondersteunen.
In alle bescheidenheid hopen we hier met Ignited een verschil te kunnen maken door coaching en vorming aan te bieden in scholen. Niet omdat we twijfelen aan de expertise van leerkrachten: Ignited is er niet om leerkrachten ‘bij te spijkeren’. Wel omdat geen investering belangrijker is dan investeren in het menselijk kapitaal van een organisatie. Net dat is iets waar vele scholen vandaag geen budget kunnen voor vrijmaken.

Over dat budget beschikken bedrijven dan weer wel, alsook over het verlangen om op een duurzame en impactvolle manier bij te dragen aan de verbetering van onderwijs. Coaching, als investering in het menselijk kapitaal, heeft zich in de bedrijfswereld bewezen als een uiterst waardevol instrument. Dit maakt Ignited voor bedrijven vaak een herkenbaar en geloofwaardig project.
Bovendien wordt op deze manier een platform gecreëerd dat scholen en hun omgeving dichter bij elkaar brengt.

Mijn hoop is dat al deze zaken samen een kleine vonk zouden zijn in de uitdaging die onderwijsinnovatie is. Igniting Education.

Duc in altum.

Nathalie
(www.ignited.be)