Kort verslag alumnidag Zevenkerken 25 september 2011

De reüniedag op 25 september 2011 begon voor mij met de mis, waar ik al enkele bekende en vertrouwelijke gezichten zag van medeleerlingen, alsook van enkele paters die de dienst leidden. Mijn gedachten gingen even terug naar eerdere tijden, toen ik nog als schooljongen daar aanwezig was tussen honderden andere gelijk geüniformeerde schoolgenoten.

Van mijn ‘lichting’ hadden op 25 september 2011 maar liefst vijf ex-medeleerlingen de moeite genomen om die dag naar Loppem af te reizen, voor sommigen daadwerkelijk een reis, zoals voor mij vanuit Utrecht, voor sommigen een kort tripje. Op zich is de animo van vijf, ongeveer tien procent van het jaar, bijzonder te noemen, aangezien een jaar eerder het honderdjarige bestaan van de school net achter de rug was. Hoe dan ook, vond ik het erg prettig om een aantal jaargenoten weer terug te zien, hetgeen zeker ook gold voor de paters/opvoeders en leraren die eveneens die dag aanwezig waren.

Alhoewel ik inmiddels al wat jaren verder ben, voelde het op 25 september 2011 toch weer even als een leerling van de school, waar overigens de aanwezigheid van pater René, pater Jean-Marie en pater Leon behoorlijk aan bijdroegen. Alhoewel ik na 1994 Zevenkerken en zelfs België heb verlaten, heb ik zelf gelukkig nog contact kunnen onderhouden met een aantal schoolgenoten en niet alleen van mijn jaar. Onder meer in Rotterdam, de stad waar ik later mijn studie rechten heb voltooid, ben ik later nog een aantal klas- en jaargenoten tegengekomen. Hoe klein de wereld kan zijn heb ik evenwel op en na 25 september 2011 als volgt mogen ervaren.

Tijdens de lunch op de oud-leerlingendag – overigens een ietwat vreemde en ongemakkelijke ervaring om in de mij welbekende refter op school wijn te drinken – zat ik naast een wat oudere voormalig leerling van Zevenkerken en al snel raakten we aan de praat over ‘ons vak’, hij bleek namelijk vrederechter te zijn in Brussel, terwijl ik zelf werkzaam ben als advocaat in Utrecht. Alhoewel de vrederechter in Nederland sinds 1838 niet meer bestaat, wist ik hier toevallig toch over mee te praten aangezien ik tijdens mijn studie in op de universiteit als student-assistent heb gewerkt in een vakgroep waar iemand in dat onderwerp gespecialiseerd is. Na de ontmoeting met de vrederechter op school begreep ik kort daarna dat een interessant congres werd georganiseerd in Rotterdam over de vrederechters in Europa. Het moge inmiddels duidelijk zijn waar dit verhaal op uitloopt, namelijk dat ik op dit congres – slechts enkele weken na de Zevenkerkse reüniedag – diezelfde vrederechter uit Brussel weer tegen ben gekomen. Het werd dus een korte en kleinschalige ‘after-reünie’ in Rotterdam.

In ieder geval hoop ik de sfeer van een reüniedag nog vaker te mogen meemaken.

Duc in altum!